( ˒eno ) ) ; I , Dn 2:30 ; 4:6 , 27 ; 5:16 , before a ptcp. 3:2 5; 4:34 , after a ptcp. ( K § 76, 2 b)
2:8 מִן־יַצִּיב יָדַע אֲנָה , v 23 4: 4; sq. a n.pr. 4:1 אֲנָה נבוכדנצר שְׁלֵה הֲוֵית , v 1 5, 34 7:15 Ezr 6:1 2; 7:21 , as nom. pendens, Dn 4:31 ; 7:28 ; emphasizing a
sf.
(
K
§ 87, 3)
7:15 Ezr 7:21
(
cf.
S-C
B
8,
J
12,
K
3. 5
).
אִנּוּן
S
581
TWOT
2587
pr. 3
mpl.
they, those
(
pl. of הוּא
: T אִינּוּן
, f. אִינִּין
,
e.g.
Gn 3:7
;
6:2
; Syriac
,
(
henun, ˒enun
),
f.
,
(
heneyn, ˒eneyn
);
Talm
.
אִינְהוֹ
, אִינְהֵי
(for אִינְהוֹן
, אִינְהֵין
); Mand. הינון
, הינין
;all from
הוֹן
, הֵן
, with demonstr.
syll. אן , הן lo, prefixed, W CG 98, 106 Nö M 86 ) ;they, those , Dn 2:44 מַלְכַיָּא אִנּוּן those kings , 6:25 as accus. רְמוֹ אִנּוּן , 7:17 Kt דִּי אִנּוּן אַרְבַּע (Qr f. אִנִּין ) which are four ( Dr 1 S 10:19 K § 87, 3 ), Ezr 5:4 מָה אִנּוּן שְׁמָהָת =
what are the names ? ( Dr § 201, 3, Obs. , K l.c. ). Cf. הוּא .
אֲנַ֫חְנָא S 586 TWOT 2588 ( Ezr 4:16 אֲנ֫חְנָה) pr. 1 pl. we ( Egyptian Aramaic
RÉS 361 S-C Pap. אנחנה ; BH אֲנַחְנוּ ; WCG 100 f.) , Dn 3:16 , 17 Ezr 4:16 (after ptcp. ),
[אֲנַס S 598 TWOT 2589 ] vb. oppress (BH [late] constrain );Pe. Pt. אָנֵס לָ֑ךְ
Dn 4:6 .
n.pr. nomen proprium, proper name. nom. nomen, noun.
Dr S. R. Driver, Hebrew Tenses;
אִנִּין they ( f. ) Dn 7:17 Q r: Kt אִנּוּן, q.v.